Spelen met verf, zo voelt het. Natuurlijk niet altijd. Ik schilder in opdracht een vrolijke hond. Het dier is een soort New Foundlander. Zwart en wit lukt wel, maar de bruine tinten vind ik moeilijk te vangen. En dan nog de achtergrond. Herfstbladeren in alle kleuren.
Het lijkt ingewikkeld. Ook voor mij. Vooral als ik aan de moeilijke onderdelen denk. Niet doen dus!
Schilderen is net zo moeilijk als je zelf wilt.
Of net zo gemakkelijk…
Maar zo moeilijk is het niet. Gewoon beginnen, dat is altijd de beste manier. Als ik naar de foto van de hond kijk, word ik al vrolijk. Het lijkt me een echte deugniet. Die twinkeling in zijn ogen, die trotse houding – die lijken me juist erg gemakkelijk om te vangen op het doek.
Om niet te veel aan de problemen te denken, namelijk het vinden van de juiste kleuren bruin voor de hond en de bladeren, begin ik met zwart en wit. En roze voor de tong.
Als ik dan eenmaal bezig ben, komt de rest vanzelf. En denk niet: ‘Ja, jij doet het vaker, dan heb je gemakkelijk praten’. Ik denk dat iedereen dit kan. Natuurlijk zal het niet altijd hetzelfde resultaat opleveren. Maar reken maar dat het mij lukt om het jou te leren.
Hieronder zie je een paar stapjes van het ontstaan van Luna.
Wat wellicht het eerst opvalt, is dat ik worstel met de verhoudingen. De kop van Luna is veel breder dan ik dacht. Dat zie je aan de schets. Als het schilderij klaar is, heb ik zelfs een beetje overdreven. ‘Is dat erg?’ ‘Nee, dat is niet erg. Overdrijving maakt juist dat Luna op het schilderij nog meer lijkt op de echte Luna, dan een foto…’
Ik speel een beetje vals met de achtergrond. Luna heeft veel zwart. Dat komt mooier uit met een lichte achtergrond. Ik kies zelf lichte herfstkleuren. De blaadjes zijn ook wat vaag opgezet. Tenslotte is het een portret van Luna. De bladeren zijn bijzaak.
Krijg je zin om het ook een keer te proberen? Neem dan contact op met mij, Margo. Ik laat je graag genieten van de kunst om zelf te schilderen.
Of wil je ook graag een portret van je hond? Ook dat kan! Laat maar weten wat je wilt.
En wat vonden de hondenbaasjes ervan? Die waren natuurlijk tevreden.
