Het is echt zo. Pak een schaap. Scheer het. Neem de wol. Voeg wat zeep en warm water toe en maak er wat moois van. Dat is tot rust komen. Zen.
Misschien is het wel handig om het eerst een keer te komen proberen bij mij. Er zijn wel een paar basis regels die handig zijn om te weten als je gaat vilten.
Bijvoorbeeld:
Zorg dat de droge wol en de water en zeep elkaar niet raken totdat je echt begint met vilten. De wol is al snel onhandelbaar als je eenmaal natte handen hebt.
Ik heb altijd een handdoek of zo’n geel doekje bij de hand om mijn handen af te vegen als ik nieuwe wol wil pakken.
Mijn allereerste échte les kreeg ik tijdens de Knit&Knot van Lidwina Charpentier. Een vakvrouw in vilt.
Ze leert ons het vachten uit de ruwe vacht. Dat wil zeggen, werken met de wol van die ene vacht. Niet opleuken met kleurtjes of met gekaarde wol van een ander schaap. Dat kan wel een andere keer. Lidwina leert ons de wol van één schaap kennen. De Moorschnucke. Een prachtig schaap met lange haren en een dichte ondervacht. Het begint met een pluk wol, een vel noppenfolie, een doekje, warm water en groene zeep.
Inmiddels kan dat ook in Buren: vilten uit de ruwe vacht. Of een ruwe vacht omtoveren in een prachtig kleed.
Zelf word ik al blij van het begin. Lekker plukken aan ruwe wol (ruikt naar vers schaap). Je legt de plukken in laagjes. Niet zomaar.
Hoe meer chaos, hoe beter het vilt.
Als het een mooi stapeltje is, knijp je met het sponsje warm water met zeep (vooral veel schuim) op de wol. En dan begint de magie. Je duwt de lucht (met het overtollige water) uit de wol en rolt het werk op in noppenfolie. Rollen… 50x. Uitpakken, draaien en weer oprollen. En dat herhaal je nog een paar keer. Echt fröbelen dus. Na een uur ( tijd vliegt als je het naar je zin hebt) is het ineens echt een vilten lap.
We leren nog een tweede techniek. Cobweb of spinnenweb vilten. Hetzelfde idee, maar nu met een heel dun laagje. En wat denk je? Binnen een half uur een prachtig teer netwerkje. Wat een feest! Natuurlijk weet ik nu ook van alles over schubben en haakjes. Haren hebben geen schubben. Azijn sluit de schubben. Maar dat is allemaal niet echt zen. Alleen wel handig om te weten als je ook echt iets moois wilt maken.
Natuurlijk kan ik nog veel meer schrijven over dit avontuur. Maar dat komt een andere keer. Voor nu is het belangrijkste dit: ruwe wol (lekker vies), warm water en geduld. Daar kun je mooie dingen mee maken. En als je wilt, kan dat bij mij. In Buren of op een andere plek. Check de agenda voor data.
Wil je meer weten over vilten met echte schapenwol? Dat kan. Ik geef je graag uitleg. Tijdens een demonstratie of een workshop. Of lees met me mee. Ik schrijf over vilten op deze site. De komende weken geef ik uitleg over het proces en laat ik je zien wat voor moois je allemaal kunt maken van schapenwol.
Dit bericht is eerder verschenen op 18 maart 2016.