Toegangspoort – en Het wordt vast weer een prachtig spektakel. Eind augustus tot begin september speelt het BurenToenTheater op het veld aan de Aalsdijk. Een prachtige plek, dat sowieso. Ik wandel er dagelijks met mijn hond – het is altijd genieten en nooit saai. Ik denk dat Anna van Buren er vroeger al wandelde met […]
Het is niet te geloven. Halverwege de middag was ik klaar met het schilderij in Elst. En natuurlijk, ik had er nog uren aan kunnen werken, maar daar was het vast niet beter van geworden. Het was best een uitdaging om te werken in afwisselend de brandende zon en een stortbad van water. Uiteindelijk stonden
Pommetje staat in Elst Meer lezen »
Zo. Ik kan er niet meer omheen.
Ik schilder de schets na op het doek – en ben natuurlijk nog lang niet tevreden.
Alle begin is moeilijk Meer lezen »
Het is heerlijk om weer aan iets nieuws te beginnen. Dit keer iets heel anders dan anders.
Anders dan anders Meer lezen »
Gedrieën staan ze daar in het nieuwe jaarElk met lege handen, het bezoek is klaarNadenkend over wat er is gebeurd de laatste dagenIedereen heeft tijdens zijn reis een last gedragen.Een zware last blijkt het te zijnTeveel dat niet mag, geen samenzijnEenzaamheid ligt nu op de loer Nooit meer mensen over de vloerVoorlopig blijft het nog zo
Als iemand je vraagt om een schilderij te maken van zijn of haar huisdier, willen ze het liefst een zo natuur getrouw portret. Denk je niet?En dat vind ik best lastig. Want ik schilder geen ‘foto’, ik schilder iets leuks. Misschien dat ik daarom liever gewoon zelf kies om een leukerd te schilderen als verrassing.
Het is weer gelukt Vrijdagmiddag lopen vijf vrouwen enthousiast onze tuin binnen om samen te schilderen. Het atelier is in deze tijd van Corona minder geschikt om een aantal uren samen te verblijven. Onze ruime stadstuin biedt ruimte genoeg. En – eerlijk gezegd – is onze tuin een heerlijke plek om te zijn. De vrouwen
Schilderen in Buren Meer lezen »
